Historia Cieplic

Początki Cieplic, poświadczone historycznie, sięgają drugiej połowy XIII wieku. Już wówczas znane były tutejsze gorące źródła. Od nich to właśnie miejscowość wzięła swoja nazwę, zarówno w języku niemieckim – Bad Warmbrunn (Willa Warmbrona 1288 rok), łacinie – Callidus fons (1281 rok), jak i polskim – Cheplewode (1318 rok).

Nowym właścicielem Cieplic w 1381 roku został Gotsche Schoff, rycerz będący na usługach księcia Bolka II Świdnicko – Jaworskiego. Zakupił on Cieplice od wdowy po księciu, Agnieszki. W rękach jego potomków, rodu Schaffgotschów, miejscowość pozostała przez następne stulecia.

Do popularyzacji cieplickich źródeł bezsprzecznie przyczyniły się ich pierwsze opisy naukowe. Brandenburski medyk Caspar Hoffman zbadał i opisał tutejsze gorące wody już w 1569 roku. Natomiast w 1607 roku wydano w Zgorzelcu dużo lepszą i obszerniejszą pracę Caspara Schwenckfelda, wybitnego przyrodnika i lekarza z Jeleniej Góry.

W 1902 roku powstała w Cieplicach znana szkoła snycerska. Uzdrowisko słynęło również w okolicy z corocznego jarmarku, zwanego „Tallsackmarkt”, podczas którego sprzedawano niepowtarzalne pierniki. W 1925 Cieplice oficjalnie otrzymały przydomek Bad – Uzdrowisko. A w 1935 roku -uzyskały prawa miejskie.